ون گوگ در نامه‌ای به برادرش تئو کشیدن این نقاشی را اعلام کرد:

در واقع نقاشی طرح کوچکی از میدان روی بوم ۳۰ -به‌طور خلاصه آسمان پرستاره شب -در زیر نور یک چراغ گاز است. آسمان به رنگ زرد، آب به رنگ آبی، زمین رنگ بنفش مایل به ارغوانی سیر و شهر آبی و ارغوانی رنگ آمیزی شده‌است. چراغ گاز زرد و انعکاس نور آن از رنگ قهوه‌ای مایل به زرد به رنگ سبز برنزی متمایل می‌گردد. در آسمان کبودفام دب اکبر به رنگ سبز و صورتی درخشان است، که زردی نسبتاً کم آن د ر تقابل با رنگ طلایی تند چراغ گاز است. پیکر کوچک دو عاشق هیجان‌زده در پیش صحن وجود دارد.

حتی اگر نقاشی را نگاه نکنید، با مطالعه‌ی این نامه از نظم بصری و احساسات بیدار ون گوگ جوان، دو سال قبل از مرگ‌اش به‌وجد خواهید آمد.